Effects of Platelet-activating Factor Receptor Antagonist (PAFRA) on Selected Inflammatory and Biochemical Parameters in Lipopolysaccharide-Induced Rat Endotoxemia Model.

Lipopolisakkarit ile İndüklenen Rat Endotoksemi Modelinde Bazı Yangısel ve Biyokimyasal Parametreler Üzerine Platelet Aktive Edici Faktör Reseptör Antagonisti (PAFRA)’nin Etkileri. (Turkish)

Platelet-activating factor (PAF) is a significant phospholipid mediator of the immune system produced by a veriety of cells involved in inflammatory reactions in sepsis. In this experimental study, our aim was to investigate the role of PAF receptor antagonist (PAFRA) on biochemical and inflammatory disturbances in lipopolysaccharide (LPS)-treated rats. A total of 32 adult male Wistar rats were divided into four equal groups: Group 1 (control group, C) was treated with 0.9% saline. Group 2: LPS was injected intravenously (1.6 mg/100 g), Group 3 received PAFRA treatment (10 mg/kg) 2 min before 0.9% saline injection, Group 4 received PAFRA treatment 2 min before endotoxin treatment. Blood samples were collected 6 h after treatment. LPS (Group-II) caused statistically significant increases in serum TNF-α, IL-6 and IL1β levels, CRP, LDH, AST, ALT, creatinine, BUN, cholesterol, triglyceride concentration, and caused statistically significant decreases in platelet count, glucose, total protein and albumin levels. Also, when compared to control group leukopenia and significant changes in the leukocyte differential were evident. In group 4, PAFRA inhibited serum TNF-α and IL1β levels, leukopenia compared with the group 2 (P<0.05). However, there were no significant differences in the other parametersbetween the two groups. The results demonstrate that at the administered dose and route, PAFRA has a slight effect in the pathogenesis of endotoxemia. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Platelet Aktive edici Faktör (PAF), sepsisde yangısel reaksiyonlara karışan birçok hücre tarafından üretilen immun sistemin önemli bir fosfolipid mediyatörüdür. Bu deneysel çalışmada amacımız, lipopolisakkarit (LPS) uygulanan sıçanlarda biyokimyasal ve yangısel bozukluklar üzerine PAF reseptör antagonisti (PAFRA)’nın rolünü araştırmaktı. Total 32 adet yetişkin erkek sıçan dört eşit gruba ayrıldı: grup 1 kontrol (C) olarak hizmet etti. Grup 2’deki hayvanlara intravenöz LPS (1.6 mg/100 g, Escherichia Coli, 0.111:B4) verildi. Grup 3’de 0.9% serum fizyolojik enjeksiyonundan 2 dak. önce PAFRA (10mg/kg) intraperitoneal olarak enjekte edildi. Grup 4’de, LPS uygulamasından 2 dak. önce PAFRA uygulandı. Kan örnekleri uygulamadan sonraki 6.saatte toplandı. LPS (grup 2), serum TNF-α, IL-6 ve IL1β seviyesi, CRP, LDH, AST, ALT, kreatinin, BUN, kolesterol, trigliserit konsantrasyonunu önemli düzeyde artırdı, platelet sayısı, glikoz, total protein ve albumin seviyesini önemli oranda düşürdü. Ayrıca kontrol grupla karşılaştırıldığında LPS grupta lökopeni ve diferensiyal lökosit sayısında önemli değişiklikler mevcuttu (P<0.05). Grup 2 ile karşılaştırıldığında grup 4’de PAFRA, TNF-α ve IL1β seviyelerini ve lökopeniyi inhibe etti (P<0.05). Buna rağmen iki grup arasındaki diğer parametrelerde önemli değişiklikler yoktu. Mevcut sonuçlar; uygulanan doz ve yolda PAFRA’nın endotokseminin patogenezinde hafif bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi is the property of University of Kafkas, Faculty of Veterinary Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)