واکاوی فقهی مهاجرت دائمی نخبگان و بایست ههای قانونی مهار آن از دیدگاه سیاس تگذاری عمومی (Arabic)

Jurisprudential Analysis of The Permanent Immigration of Elites And the Legal Requirements To Curb It From The Point of View of Public Policy. (English)

One of the current basic challenges of the Islamic society of Iran is the increase in the rate of immigration of the elites and their failure to return to the country, which naturally causes great damage to the structures that are developing and progressing in the second step of the revolution. The necessity and importance of the above issue requires that its jurisprudential ruling be measured based on the generality of jurisprudential rules and evidence and the viewpoint of contemporary jurists. Therefore, the following article tries to imitate by using the study of documents and consulting the great authorities. By analyzing the primary and secondary jurisprudential rules of the permanent migration of the elites, he will provide strategies for governance policies with the above phenomenon. According to the findings of the research, the approach of jurisprudence on the permanent migration of elites is duty-oriented and collectivist, not just human right. In other words, the generalities and applications of evidence, such as the rule of Nafye Sabil, Taarab after migration, the Sireh-e-Shariah and Sireh-e-wise, If the conditions for the development of elites in the Islamic society are provided, as a social right or a Sharia obligation, they are obliged to provide services to Muslims. And in case of lack of support from relevant institutions, the government is the guarantor. Based on this, the government should take a role model from the Sireh-e-Imams in dealing with the companions and elites, even if they have religious weaknesses, and make appropriate public policies for the benefit of the Islamic society in this field. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

یکی از چال شهای اساسی کنونی جامعه اسلامی ایران، افزایش حجم مهاجرت نخبگان و عدم بازگشت به کشور است که ب هطور طبیعی آسی بهای کلانی بر پیکر هی ساختارهای درحا لتوسعه و پیشرفت در گام دوم انقلاب وارد م ینماید. ضرورت و اهمیت مسئله فوق ایجاب م ینماید حکم فقهی آن بر اساس قواعد و ادل هی فقهی و دیدگاه فقهای معاصر سنجیده شود. ازای نرو مقاله پی شرو با بهر هگیری از مطالع هی اسنادی و استفتاء از مراجع عظام تقلید درصدد است با تجزیه وتحلیل قاعده اولیه ثانویه فقهی مهاجرت دائمی نخبگان، به ارائه راهبردهایی جهت سیاس تگذاری حاکمیت با پدیده فوق بپردازد. طبق یافت ههای پژوهش، رویکرد فقه بر مهاجرت دائمی نخبگان، تکلی فمدارانه و جم عگرایانه - نه صرف حق فردی نخبه - است. به دیگر سخن برآیند عمومات و اطلاقات قواعد و ادل ه فقهی از جمله قاعده نفی سبیل، تعرب بعد از هجرت، سیره عقلا و متشرعه، در صورت حمایت حاکمیت و فراهم بودن شرایط رشد در کشور مبدأ - جامعه اسلامی- نخبگان ب هعنوان تعهد شرعی یا حق اجتماعی، مؤظف به ارائه خدمات به مسلمانان هستند. از سوی دیگر دول تها، در فراه مسازی شرایط موفقیت بالقوه آ نها، مسئولیت دارند؛ بر این بنیاد بایسته است حاکمیت با الگوگیری از سیره معصومین)ع(در مواجه هی شایسته با صحابه و نخبگان صدر اسلام ولو با ضع فهای دینی، سیاس تگذاری عمومی مناسبی به نفع جامعه اسلامی اتخاذ نماید. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal Strategic Studies of Public Policy is the property of Negah Institute for Social Research & Scientific Communication and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)