تأثیر ترکیب توانمندسازی شناختی و تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر سرزندگی ذهنی و کیفیتزندگیسالمندانمبتالبه نقصشناختیخفیف. (Arabic)

Effect of Cognitive Rehabilitation and Transcranial Direct Current Stimulation on Quality of Life and Subjective Vitality of the Elderly With Mild Cognitive Impairment. (English)

Objectives Quality of life and subjective vitality are two important components for the elderly. This study aims to study the effect of cognitive rehabilitation and transcranial direct current stimulation (tDCS) on the quality of life and subjective vitality of older adults with mild cognitive impairment (MCI). Methods & Materials This is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. The study population consists of all older adults referred to the Rehabilitation Clinic of Payambaran Hospital in Tehran and diagnosed with MCI based on clinical criteria. Of these, 40 were selected using a convenience sampling method and randomly assigned to two groups of intervention and control. For the intervention group, cognitive rehabilitation plus tDCS was provided at 12 sessions. The LEIPAD quality of life questionnaire and subjective vitality scale of Ryan and Frederick were used to measure the variables. Two-way repeated measures analysis of variance was used to analyze the data in SPSS software, version 25. Results There was a significant difference between the two groups in the quality of life and subjective vitality after intervention (P<0.05), indicating that the combination of cognitive rehabilitation with tDCS affected the quality of life and subjective vitality of the elderly. In the follow-up phase, the effects were stable over time. Conclusion Combining cognitive rehabilitation with tDCS can have a significant impact on the quality of life and subjective vitality of the elderly with MCI. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

اهداف کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی ازجمله مسائل مهم در حیطه سالمندان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی توانمندسازی شناختی و تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی سالمندان مبتال به نقص شناختی خفیف بود. موادوروش ها این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی بود و در آن از طرح پیشآزمون پسآزمون همراه با پیگیری 1 ماهه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل همه سالمندان مبتال به نقص شناختی خفیف ساکن شهر تهران بود. 40 نفر از سالمندان مراجعهکننده به بیمارستان پیامبران که براساس مالکهای بالینی تشخیص نقص شناختی خفیف داشتند، بهصورت دردسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش جلسات توانمندسازی شناختی همراه با تحریک فراجمجمهای مغز به مدت 12 جلسه اجرا شد. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد و پرسشنامه سنجش سرزندگی ذهنی رایان و فردریک استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر دوراهه با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 25 استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد بین گروههای آزمایش و کنترل ازنظر کیفیت زندگی و سرزندگی ذهنی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و ترکیب توانمندسازی شناختی با تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر کیفیت زندگی و سالمت ذهنی سالمندان مبتال به اختالل شناختی خفیف تأثیرگذار بود )0/05

Copyright of Salmand: Iranian Journal of Ageing is the property of Negah Institute for Social Research & Scientific Communication and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)