THE NEW “OTHER” THE ENDORSEMENT OF ISLAMOPHOBIA IN AMERICAN POLITICAL DISCOURSE.

Yeni “Öteki”: Amerikan Politik Söyleminde Islamofobiyi Onaylama. (Turkish)

This paper analyses the complexity of problems American Muslims face with Islamophobia by examining (i) how Islamophobic discourse has become an integral part of the American politics; (ii) how the American political discourse on Islam and Muslims has affected the increase of Islamophobia, especially after the 9/11 terrorist attacks; and (iii) how Islamophobia is wielded as a political tool to garner the support of Americans and justify American imperial ambitions including the U.S. invasions and military occupations. Although the 9/11 gave a fresh impetus to Islamophobia, and since then, it has been on the rise, its history is as old as the history of Orientalism in America. Thus, the paper investigates the continuities between received Orientalism and American political rhetoric on Muslims and Islam. After the 9/11, not only did American political discourse manifest Islamophobia but also regulations and laws signed by the presidents targeted Muslims; both are indications of the continuity of accepted Orientalism. Remarkably, the major tenets of Edward Said’s theory of Orientalism parallel the Islamophobic political discourse that emerged after the 9/11. Thus, The paper, thereby draws on Said's discourse analysis of Orientalism to indicate how the rise of Islamophobia among Americans and American political discourse (power) about Muslims and Islam post 9/11 are interconnected and inextricably linked. More specifically, political discourse, while reframing the discourse as “us” versus “them,” has stigmatized Muslims as “terrorists,” “extremists,” and “enemies.” Muslims, moreover, have been categorized on the one hand as “good” Muslims (the exceptions that prove the rule) who serve American interests and imperial policies and “bad” Muslims who are reluctant to serve imperial interests. As this study analytically explains the relationship between Orientalism, an essential tool of the Western colonial mentality, and the American political discourse, which became harsher with anti-Islamic expressions after the 9/11, it shows how American political discourse of Muslims promotes Islamophobia. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Bu makale, İslamofobik söylemin Amerikan siyasetinin ayrılmaz bir parçası haline nasıl geldiğini, İslam ve Müslümanlar hakkındaki Amerikan siyasi söyleminin, özellikle 11 Eylül terör saldırılarından sonra İslamofobinin artışını nasıl etkilediğini ve İslamofobinin Amerikalıların desteğini toplamak ve Amerikan askeri işgalleri de dahil olmak üzere Amerikan emperyal emellerini meşrulaştırmak için siyasi bir araç olarak nasıl kullanıldığı incelemektedir. “Batılı” kimliğinin öteki algısındaki İslam karşıtlığı, 11 Eylül olayları ile birlikte yeni bir ivme kazanırken, Amerikan politik söylemi de -parallel bir şekilde- İslamafobi üzerinden doğu-batı ayrımını keskinleştirmeye çalışmıştır. 11 Eylül’den sonra Amerikan siyasi söylemi sadece İslamofobiyi bir politika olarak benimsemekle kalmadı, aynı zamanda başkanlar tarafından imzalanan düzenlemeler ve yasalarla Müslamanlar üzerindeki baskının artmasına sebep oldu. Bu Müslamanları hedef alan bu politik düşünce, temel tezlerini Edward Said’in eleştirdiği Şarkiyatçılıktan (Oryantalizm) almaktaydı. Başka bir deyişle, Edward Said’in Oryantalizm teorisinin ana ilkeleri, 11 Eylül’den sonra ortaya çıkan İslamofobik siyasi söylemle paralellik göstermektedir. Bu açıdan makale, 11 Eylül sonrası Müslümanlar ve İslam hakkındaki Amerikan siyasi söyleminin (güç-bilgi-hakimiyet) ve Amerikalılar arasında artan İslamofobinin nasıl birbirine bağlı ve içiçe olduğunu göstermek için Edward Said’in Oryantalizm teorisini kullanmaktadır. Ayrıca, Amerikan politik söyleminin Müslümanları ötekileştirmek için kullandığı anlatım ve kavramların (“terörist”, “aşırılıkçı” ve “düşman” gibi) orientalist ve sömürücü Batı geleneğinin devamı olduğunu göstermek için söylem analizinden bir yöntem olarak yararlanmaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Religious Studies / Dini Araştırmalar is the property of Diyanet Isleri Baskanligi Yayinlari and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)