Przymus, odmowa, niemoc. O niepłodności i bezdzietności w kapitalizmie. (Polish)

Coercion, denial, futility. On infertility and childlessness in capitalism. (English)

According to WHO guidelines, infertility is a global health issue influenced by environmental and lifestyle factors, which makes it a contemporary disease of civilization. Consequently, it can be considered a disease of capitalism: first, within a biopolitical economy rendering humans tools of biological and social reproduction, infertility comes to the fore as a dysfunctional state; second, it is a planned or accidental consequence of living in an industrialized and polluted environment. In the article, I look at the consequences of defining infertility as a disease. By employing the difference between notions of impairment and disability as proposed by disability studies researchers, I trace the complex relationship between infertility and childlessness. While employing the theory of social reproduction's findings and the notion of stratified reproduction, I criticize the analysis of the medicalization of infertility suggested by liberal feminism. I propose that infertility is an inherent element of the system of capital-controlled spheres of social reproduction that, along with mechanisms of heteronormativity, sexualization, and racia-lization, facilitates or hinders the biological and social reproduction of specific groups. Recalling the Polish context, I look at the ways in which capitalism and the conservative-liberal state co-create pro-family narratives. As I show, those narratives serve the reproduction of workers for capital and citizens for the nation-state, rather than providing equitable access to reproductive health. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Zgodnie z wytycznymi WHO niepłodność jest zaburzeniem, na które istotny wpływ mają czynniki związane ze środowiskiem i stylem życia, co czyni ją współczesną chorobą cywilizacyjną. W konsekwencji można uznać ją za chorobę kapitalizmu: po pierwsze jest stanem dysfunkcyjnym w ramach nastawionej na określone cele ekonomiczne biopolityki czyniącej z człowieka narzędzie reprodukcji biologicznej i społecznej; po drugie zaplanowaną lub występującą losowo konsekwencją życia w zindustrializowanym i zanieczyszczonym środowisku. W tekście przyglądam się konsekwencjom definiowania niepłodności jako choroby i, wykorzystując zaproponowany przez badaczki studiów nad niepełnosprawnością podział na niesprawność i niepełnosprawność, śledzę złożone relacje między niepłodnością i bezdzietnością. Na podstawie rozpoznań teorii reprodukcji społecznej (SRT) dokonuję krytyki analizy medykalizacji niepłodności zaproponowanej przez liberalny feminizm. Celem przeprowadzonej argumentacji jest wykazanie, że niepłodność wpisuje się w system sfer reprodukcji społecznej kontrolowanych przez kapitał, który za pomocą heteronormy, seksualizacji i mechanizmów urasawiania ułatwia lub utrudnia reprodukcję biologiczno-społeczną określonym grupom i populacjom. Przywołując polski kontekst, przyglądam się sposobom, w jakie kapitalizm i państwo konserwatywno-liberalne wytwarzają narracje prorodzinne. Jak wykazuję, służą one raczej reprodukcji pracowników dla kapitału i obywateli dla państwa narodowego niż zapewnianiu sprawiedliwego dostępu do zdrowia reprodukcyjnego. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Praktyka Teoretyczna is the property of University of Wroclaw and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)