بررسی فراوانی کنترل مطلوب گلیسمیک پس از اضافه شدن داروی سیتاگلیپتین به رژیم درمانی در بیماران دیابتی نوع. (Arabic)

The Frequency of Optimal Glycemic Control After Adding Sitagliptin on Treatment Regimen of Patient With Type 2 Diabetic. (English)

Background and Objectives Dipeptidyl peptidase-4 inhibitors (DPP4-I) including sitagliptin is a new therapeutic class of oral anti-hyperglycemic drugs for T2DM. The aim of this study was to evaluate the frequency of glycemic control after adding sitagliptin on treatment regimen of patient with type 2 diabetic. Subjects and Methods This cross-sectional study conducted on 120 patients with type 2 diabetes mellitus referring to diabetes clinic of Imam Hospital, Ahvaz in 2019-2020. Sitagliptin (100 mg/day) was added to the preexisting therapy for type 2 diabetes (metformin / metformin + gliclazide / metformin + insulin). Therapeutic effects and glycemic control (Changes in the glycated hemoglobin (HbA1c) level) after 3 months of treatment were compared with the baseline. Results The result of this study showed that after 3 months of treatment the level of FBS, BS-2h and HbA1C in 3 groups were significantly reduced compared with before treatment (P<0.0001), but the patients weight in the three groups were not significantly changed (P=0.568). There was no significant difference in the frequency of glycemic control between the patients treated with different concomitant drugs (P=0.501). The results revealed that patients younger age (P=0.041), shorter disease duration (P=0.021) and with higher HbA1c levels at baseline (P<0.0001) were likely to show more decreased in HbA1c levels. Conclusion Our study shows that sitagliptin (in combination with different type of treatment regimens) has the potential to improve glycemic control and prevent hypoglycemia and weight gain, and can be considered a useful drug in patients with type 2 diabetes mellitus. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

شامل سیتاگلیپتین یک کلاس جدید از داروهای آنت یهاپرگلیسمیک )DPP-4( زمینه و هدف مهار کنند ههای دی پپتیدیل پپتیداز- 4 خوراکی برای دیابت ملیتوس نوع 2 هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی کنترل گلیسمیک پس از اضافه شدن داروی سیتاگلیپتین به رژیم درمانی در بیماران دیابت نوع 2 است. روش بررسی این مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی بر روی 120 بیمار دیابتی نوع 2 مراجع هکننده به درمانگاه دیابت بیمارستان امام خمینی 1399 انجام شد. سیتاگلیپتین ) 100 میل یگرم در روز( به درما نهای قبلی دیابت نوع 2 )متفورمین / متفورمین+گلی - در سال 1398 بعد از 3 ماه درمان، با ابتدای مطالعه )HbA1C کلازید / متفورمین+انسولین بازال( اضافه شد. اثرات درمانی و کنترل گلیسمی )تغییرات مقایسه شد. در سه گروه در مقایسه با ابتدای مطالعه، به طور HbA1C و FBS، BS-2h یافت هها نتایج این مطالعه نشان داد بعد از 3 ماه درمان سطح اختلاف معن یداری در فراوانی کنترل .)P=0/ اما وزن بیماران تغییر معن یداری را نشان نداد ) 568 ،)P<0/ معن یداری کاهش یافت ) 0001 ،)P=0/ نتایج نشان داد بیماران جوا نتر ) 041 .)P=0/ گلیسمی بین بیماران تحت درمان با سیتاگلیپتین با داروهای مختلف وجود نداشت ) 501 را نشان دادند. HbA1C کاهش بیشتری در سطح )P<0/ بالاتر در ابتدا ) 0001 HbA1C و سطح )P=0/ با مدت ابتلا به دیابت کوتا هتر ) 021 نتیج هگیری نتایج این مطالعه نشان داد سیتاگلیپتین )در ترکیب با انواع مختلف رژی مهای درمانی( قابلیت بهبود کنترل گلیسمی و جلوگیری از هیپوگلیسمی و افزایش وزن را دارد و م یتواند به عنوان یک داروی مفید در بیماران دیابتی نوع 2 استفاده شود. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Jundishapur Scientific Medical Journal is the property of Jundishapur University of Medical Sciences, Editorial Office and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)