KAİMENİN BİRLİKTE TEDAVÜL EDEN GÖLGESİ: SAHTE KAİMELER VE BAZI SAHTE KAİME ÖRNEKLERİ (1840-1923).

THE SHADOW OF PAPER MONEY: COUNTERFEIT PAPER MONEY AND SOME COUNTERFEIT PAPER MONEY SAMPLES (1840-1923).

From the beginning of the Tanzimat period, the Ottoman State Administration put the paper money on the market both as a financing instrument for the Treasury and a medium of exchange. Also, in the following years, when the extraordinary developments put public finance into crisis, increasing financing needs were met by putting the paper money into the market. However, the paper money policy brought along the problem of counterfeiting. The problem gradually deepened and became chronic in the money market. Every time the counterfeit banknotes found a way to circulate together with the real ones. In this study, the samples of some counterfeit paper money, which are 20, 50 and 500 penny reaching today, were introduced to reveal the situation. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Osmanlı Devlet İdaresi, Hazine için evvela acil bir finansman kaynağı olarak gördüğü ve ayrıca piyasada tedavül etmesini de istediği kaimeyi, ilk kez Tanzimat Dönemi'nin başında tedavüle sürmüştür. Kaime ihracı, kamu maliyesini zora sokan olağanüstü gelişmelerin yaşandığı dönemlerde artan finansman ihtiyacını karşılamak üzere takip eden yıllarda da zaman zaman can simidi işleviyle başvurulan bir politika olmaya devam etmiştir. Fakat ihraç edildiği ilk günden itibaren bu politika para piyasasında derinleşerek kronikleşen sahte kaimeler sorununu da beraberinde getirmiştir. Döneme ilişkin bilgilerin ve ortaya çıkarılan sahte kaimelerin/kalpazanların delaleti bu sorunun ciddi boyutlarına işaret etmektedir. Gerçekleştirilen her kaime ihracında sahte kaimeler gerçekleriyle birlikte her halükarda piyasada tedavül etme imkânı bulmuştur. Çalışmada, kaime piyasasının içinde bulunduğu bu durumu ortaya koymak maksadıyla bu güne ulaşan, zamanın sahtesi 20, 50 ve 500 kuruş gibi canlı şahitlerin örnekliğine de başvurulmuştur. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Marmara University Social Sciences Institute / Öneri is the property of Marmara University, Institute of Social Sciences and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)