THE EFFECT OF TINNITUS AND PRESBYCUSIS ON CONTRALATERAL SUPPRESSION OF OTOACOUSTIC EMISSIONS.

Item request has been placed! ×
Item request cannot be made. ×
loading   Processing Request
  • Additional Information
    • Alternate Title:
      EL IMPACTO DEL TINNITUS Y DE LA PÉRDIDA AUDITIVA ASOCIADA A LA EDAD EN LA SUPRESIÓN CONTRALATERAL DE OTOEMISIONES ACÚSTICAS. (Spanish)
      WPŁYW SZUMÓW USZNYCH I NIEDOSŁUCHU ZWIĄZANEGO Z WIEKIEM NA SUPRESJĘ KONTRALATERALNĄ EMISJI OTOAKUSTYCZNEJ. (Polish)
    • Subject Terms:
    • Abstract:
      Background: The medial olivocochlear system (MOCS), part of the efferent auditory pathway, causes an inhibitory effect on the outer hair cells, thus protecting them against extreme noise exposure and improving speech discrimination in noisy environments. This study aims to assess the MOCS function and aging in tinnitus patients with the use of contralateral suppression (CS) of otoacoustic emissions (OAEs). Material and methods: 136 subjects took part in this study, divided in 6 groups (control group, right-side tinnitus, left-side tinnitus, bilateral tinnitus, presbycusis without tinnitus and presbycusis with tinnitus). CS of transiently- evoked (TEOAEs) and distortion products OAEs (DPOAEs) was measured for each group and pair- wise comparisons between the groups were performed. Results: CS was less frequent and the mean values of CS were significantly lower in the tinnitus ears than normal ones. The mean values of CS of ears with presbycusis were in some cases higher than ears with presbycusis and tinnitus and also than ears with tinnitus and normal hearing. Not particular statistical differences were found between the method used (TEOAEs or DPOAEs) and the comparisons between the groups. Conclusions: The absence and lower values of CS in tinnitus ears imply a MOCS dysfunction as a main factor of tinnitus generation. Tinnitus seems to have a more detrimental effect to the MOCS function than presbycusis. CS of TEOAEs and DPOAEs are equally sensitive methods in detecting MOCS dysfunction in patients with tinnitus. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
    • Abstract:
      Introducción: El sistema olivococlear medial (MOCS), un elemento de la vía auditiva eferente, tiene un efecto inhibidor sobre las células ciliadas auditivas externas, y, de esta manera, las protege contra los sonidos altos y mejora la comprensión del habla en el ruido. El objetivo del presente estudio es la evaluación del impacto de MOCS y del impacto de la edad en los pacientes con el tinnitus, mediante la supresión contralateral (CS) de las otoemisiones acústicas. Materiales y métodos: En la prueba han participado 136 personas, divididas en 6 grupos: grupo de control, grupo con el tinnitus en el oído derecho, con el tinnitus en el oído izquierdo, con el tinnitus bilateral, con la pérdida auditiva asociada a la edad sin el tinnitus y con la pérdida auditiva asociada a la edad y con el tinnitus. En cada grupo se ha analizado la supresión contralateral de las otoemisiones acústicas evocadas transitorias (TEOAE) y de las otoemisiones acústicas de productos de distorsión (DPOAE). Se ha realizado, también, el estudio comparativo entre los grupos. Resultados: El efecto CS era menos frecuente, y el valor medio de CS fue considerablemente más bajo en los pacientes con el tinnitus, en comparación con aquellos sin el tinnitus. En algunos casos, los valores medios de CS en los pacientes con la pérdida auditiva asociada a la edad fueron mayores que en aquellos con la pérdida auditiva asociada a la edad y con el tinnitus, y superiores a los valores de aquellos con el tinnitus y con el oído correcto. No se han observado diferencias estadísticamente relevantes entre los métodos aplicados (TEOAE o DPOAE) y en las comparaciones entre los grupos. Conclusiones: La relativa falta de CS y valores más bajos de CS en las personas con el tinnitus señalan al trastorno de MOCS como el factor principal en la generación del tinnitus. Resulta entonces, que el tinnitus tiene un impacto más perjudicial sobre el MOCS que la pérdida auditiva asociada a la edad. CS en el caso de TEOAE o DPOAE es también un método sensible para determinar las alteraciones de MOCS en los pacientes con el tinnitus. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
    • Abstract:
      Wprowadzenie: Przyśrodkowy układ oliwkowo-ślimakowy (MOCS), który stanowi element słuchowej drogi eferentnej, ma hamujący wpływ na zewnętrzne komórki słuchowe, a tym samym chroni je przed wysokimi dźwiękami i poprawia rozumienie mowy w szumie. Celem niniejszego badania jest ocena działania MOCS oraz wpływu wieku u pacjentów z szumami usznymi za pomocą supresji kontralateralnej (CS) emisji otoakustycznej. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 136 osób, które zostały podzielone na 6 grup: kontrolną, z szumami usznymi w prawym uchu, z szumami usznymi w lewym uchu, z obustronnymi szumami usznymi, z niedosłuchem związanym z wiekiem bez szumów usznych, oraz z niedosłuchem związanym z wiekiem i szumami usznymi. W każdej grupie badano CS emisji otoakustycznych wywołanych trzaskiem (TEOAE) oraz emisji produktów zniekształceń nieliniowych (DPOAE). Wykonano również badania porównawcze pomiędzy grupami. Wyniki: Efekt CS rzadziej występował, a wartość średnia CS była istotnie niższa u pacjentów z szumami usznymi w porównaniu do osób bez szumów. W kilku przypadkach średnie wartości CS u pacjentów z niedosłuchem związanym z wiekiem były wyższe niż u tych z niedosłuchem związanym z wiekiem i szumami usznymi oraz wyższe niż u pacjentów z szumami i słuchem normalnym. Nie zaobserwowano szczególnych statystycznie istotnych różnic pomiędzy wykorzystaną metodą (TEOAE lub DPOAE) i w porównaniach pomiędzy grupami. Wnioski: Relatywny brak CS oraz niższe wartości CS u osób z szumami usznymi wskazują na zaburzenie MOCS jako głównego czynnika w generacji szumów usznych. Okazuje się zatem, że szumy uszne mają bardziej szkodliwy wpływ na MOCS niż niedosłuch związany z wiekiem. CS w przypadku TEOAE lub DPOAE jest równie czułą metodą przy określaniu zaburzeń MOCS u pacjentów z szumami usznymi. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
    • Abstract:
      Copyright of Journal of Hearing Science is the property of Institute of Sensory Organs and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)